Agios Nikolaos - marina na postój zimowy

Ostatni odcinek w tym roku z Sitia do Agios Nikolaos. Tą trasę już przepłynąłem sam ponad dwa tygodnie temu. W marinie po zacumowaniu podpisałem kontrakt na postój zimowy.

W poniedziałek 16 sierpnia wieczorem wynajęliśmy samochód. Wczas rano wyruszyliśmy. Wiesław jako kierowca. Pierwszy odcinek to Plateau Nida. Pierwsze 60 km autostradą do Heraklionu, później w górę, droga była coraz bardziej kręta i wąska. W końcu Plateau Nida jest na wysokości 1400 metrów, a Heraklion na poziomie morza. Z Plateau Nida Tomek wystartował na najwyższy szczyt Krety Psiloritis o wysokości około 2500m. Tomek miał zejść po drugiej stronie łańcucha górskiego, my żeby tam dotrzeć musieliśmy przejechać ponad 150 km górskimi drogami. W końcu w Kouroutes czekaliśmy na niego tylko 1 godzinę. Dalej już razem pojechaliśmy do Thronos, gdzie w pięknym pensjonacie spędziliśmy noc. Kolacja była fantastyczna, wszystko z miejscowych produktów, a cześć nawet produkowana przez właściciela, jak wino czy świetny kozi ser. Ponieważ byliśmy w górach noc była chłodna, tylko 28 st. C. W środę rano ruszamy dalej, dziś wąwóz Samaria. Musimy dotrzeć na Omalos Plateau, gdzie zaczyna się szlak przez wąwóz z góry na dół. Omalos jest na 1100m. Po drodze zjedliśmy śniadanie w zajeździe nad morzem niedaleko Chani. Wąwóz przechodzi Tomek z Mirkiem, my z Wiesławem jedziemy do Sougia, na południowym wybrzeżu. Do Sougia dotarliśmy dość szybko, z Omalos drogi były w większości nowe i dobre. Sougia to dwie ulice na krzyż i plaża. Większość domów to restauracje czy bary z pokojami gościnnymi. W jednej z restauracji wynajęliśmy pokój z klimatyzacją. O 18 Tomek z Mirkiem przypłynęli promem z Aghia Roumeli, gdzie kończy sie wąwóz Samaria nad morzem. Aghia Roumeli to miejscowość, która ma połączenie z resztą świata tylko droga morską, promami. W restauracji mięso na ruszcie już było prawie gotowe, a piekło się od 13nastej. Czwartek to ostatni dzień naszej samochodowej wycieczki. W drodze powrotnej do Agios Nikilaos odwiedziliśmy Chanię. Zbaczaliśmy z trasy by obejrzeć ciekawe miejsca. Jedno z nich to słodkowodne jezioro Kourna czy Monastyr Arkadii. Monastyr Arkadii to coś takiego dla mieszkańców Krety jak u nas Częstochowa. Jest on symbolem wolności i bohaterstwa w okresie rewolucji przeciwko Turkom w roku 1866. Ostatnim miejscem, które odwiedziliśmy był Plateau Lassithi, miejsce z urodzajną ziemią, znane i modernizowane juz w średniowieczu za czasów Wenecjan, nie jest tam tak gorąco jak na wybrzeżu. Do Agios Nicolaos wróciliśmy wieczorem, oddaliśmy samochód.

Ostatnie dni tygodnia minęły na przygotowaniu jachtu do zimy. Pierwszy wyjechał Wiesław w sobotę, w poniedziałek Mirek. W następnym dniu 24 sierpnia z Tomkiem wyciągnęliśmy Emi na brzeg. Tomek wyjeżdża 25 sierpnia. Po raz kolejny zostaję sam, ale na krótko. Zabezpieczenie całego sprzętu i jachtu to ostatnie prace na Emi w tym roku. W poniedziałek 30 sierpnia wyleciałem z Krety. Wrócimy na wiosnę – w kwietniu następnego roku, by dalej kontynuować naszą podróż.

Zdjęcia (27)

Komentarze (1)